Geen reacties

Goud

  Door

Vaak schrijf ik een blog als ik verdrietig ben of mij zorgen maak om één van de pleegzonen. Maar als het een periode goed gaat, ze lekker in hun vel zitten, is dat juist ook een reden om een stukje te schrijven. Om lezers mee te geven, dat er gelukkig ook hele mooie momenten zitten aan het pleegouderschap. Zoals de afgelopen maanden. Onze oudste pleegzoon sluit het jaar mooi af. Hij zei het zelf laatst ook: ‘Het voelt of het na een paar jaar aanrommelen, nu allemaal een beetje op zijn plaats valt.” “Ik weet wat ik wil en kan.”… Lees meer

Geen reacties

Alicia

  Door

Alicia. Na afgelopen woensdag hebben veel mensen met haar kennis kunnen maken.  Ze stond centraal in een uitzending van 2doc. Ik heb het in delen gekeken. Hoe haar leven verloopt is deels te vergelijken met onze jongste pleegzoon en ik vond het daarom extra pijnlijk en confronterend om te zien. Maar ook knap hoe haar leven in beeld is gebracht. Haar wanhoop. Haar zoektocht. Haar verdriet. Haar boosheid. In het begin stelt ze zich nog open voor haar groepsleiding, haar voogd. Kan ze zich laten troosten als ze zo intens verdrietig voor het slapen gaan zegt: “Ik ben niet speciaal,… Lees meer

One Comment

Wil jij het overwegen?

  Door

Het gedicht van Hans Andreus kom ik elke dag tegen. Het hangt in ons huis. Je bent zo mooi anders dan ik, natuurlijk niet meer of minder maar zo mooi anders, ik zou je nooit anders dan anders willen. Dit gedicht las ik in een psychiatrische inrichting, waar ik met een van de kinderen geregeld kwam, in de periode van het gezinshuis. Het sprak mij gelijk erg aan. Het maakt niet uit welke kleur, beperking, stoornis je hebt. In ieder mens zitten vele talenten, kleuren, krachten en positiviteit. Het is maar wie dit alles in je opmerkt en je met… Lees meer