onmacht en verdriet

Beste wethouder zorg, Ik fiets jankend van verdriet en boosheid vandaag naar huis, na een overleg over onze pleegdochter. Ik wil u graag uitleggen waarom. Wij kennen haar nu een half jaar en vanaf het begin maken wij ons zorgen over de woonsituatie van haar en haar moeder. Een plek waar veel mensen wonen met diverse problemen. Ook deze groep mensen verdienen een huis. Maar niet om te dealen, te dreigen, ’s nachts te leven en overdag te slapen. Prima als u deze mensen bij elkaar wilt zetten, maar laat daar geen kind van acht jaar oud tussen wonen. Zij… Lees meer

Vragen waar ik niet altijd een eerlijk antwoord op heb

Je kwam stil binnen afgelopen vrijdag. Je mama vertelde, dat je deze keer er tegenop zag om naar ons toe te gaan. Je gezichtje was wit en je ogen stonden triest. Ik gaf je een dikke knuffel en we gingen samen bakken in de keuken. Even wat afleiding. Maar je bleef stiller dan normaal. Tijdens het avondeten vroeg je of je mij op de gang iets mocht vertellen. Dit vraag je vaker, als je iets moeilijk vindt om te vertellen of te vragen. Je ging op de trap zitten en toen brak je. “Waarom kan ik niet altijd bij mijn… Lees meer

Wil jij het overwegen?

Het is deze week ‘de week van de pleegzorg’. Deze week staan pleeggezinnen en pleegkinderen extra in de aandacht. Dat is hard nodig, want teveel kinderen in Nederland staat op een wachtlijst. Ik kan het blijven herhalen hoe bijzonder, intensief, leerzaam, mooi pleegzorg kan zijn. Het kan je leven écht verrijken. In welke vorm dan ook. Een middag in de week, een weekend per maand, crisis. Onderzoek eens of er een vorm is die bij jou past. Dit alles maar met één doel; een kind extra aandacht en liefde geven, een thuis. Het besef dat ze er mogen zijn. Onderstaand… Lees meer