Geboren in ons hart

Toen ik was begonnen als gezinshuisouder merkte ik al snel dat ik bepaalde emoties, twijfels en boosheid kwijt moest. Soms hadden ze betrekking op de kinderen of op hun netwerk. Soms op de werkgever en vaak ook op de totaal nieuwe werk- en woonomgeving waarin ik was beland. In een korte tijd krijg je als gezinshuisouder veel informatie te verwerken. Informatie waar vaak ook emotie om de hoek komt kijken. Veel info kon ik zakelijk aanpakken en oplossen. Maar je ontkomt er niet aan dat bepaalde problemen omtrent de kinderen en hun netwerk, hard binnen komt. Emoties die je niet altijd kan onderdrukken.… Lees meer

Vele blogs gingen over onze jongste pleegzoon. Maar we hebben nog een jongen rondlopen waar we heel trots op zijn. Wie ik net aan de telefoon had en wie trots vertelde dat hij eindelijk een plek helemaal voor zichzelf gaat krijgen. Nooit meer een badkamer, WC of woonkamer te hoeven delen. Deze jongen kwam via het gezinshuis bij ons wonen en dus in ons leven. Een slanke, wijze jongen van twaalf, met een mooie bos zwart haar. Hij stelde tijdens de eerste kennismaking gelijk al veel vragen. Een van de mooiste vond ik; “Waarom ben je eigenlijk een gezinshuis begonnen,… Lees meer

Eindelijk hebben we hem weer in onze armen kunnen sluiten. Na maanden summier contact te hebben gehad. Hooguit via de whatsapp en een berichtje op Facebook. Maar geen telefonisch contact. Maanden zijn stem niet gehoord. Zijn stem waar ik meestal wel uit kan opmaken hoe hij zich echt voelt. Of hij extra hulp nodig heeft. Een extra bezoek. In die paar maanden is hij snel achteruit gegaan. Om diverse redenen. Maar hij voelde dat hij verder afgleed. Grip op zijn leven kwijtraakte. Maar hulp vragen kan hij niet. Wil hij gelukkig uiteindelijk wel, maar hij zal de eerste stap niet… Lees meer