Geboren in ons hart

Ik wil er nog een ‘hoofdstuk’ aan wijden en dan is het boek gelukkig gesloten. Een jaar waarin er veel is gebeurd. Binnenshuis voornamelijk. ‘Binnen in mijzelf’. Ik geloof er nog steeds in; ‘delen is helen’, daarom wil ik nog een blog wijden aan dit onderwerp. Deels omdat ik veel steuntjes in de rug kreeg, doordat ik mijn ‘geworstel’ en verdriet deelde en deels omdat ik weet dat er veel mensen kampen met de klachten die ik had en heb en er soms nog een taboe op ligt, om er open over te praten. Wat een jaar. Het begon met… Lees meer

Morgen ben je jarig, maar ik weet niet waar je bent. Ik ben er boos en verdrietig om. Je bent een paar maanden geleden naar Frankrijk vertrokken. Een soort laatste kans, omdat je hier maar met verkeerde vrienden bleef omgaan. Je met politie in aanraking kwam. Je geen juiste dagbesteding had. Gelukkig zag de rechter in dat je als basis een pure, lieve en open jongen bent en gaf je die kans. Je bloeide snel op. Werd weer de oude Kevin zagen we op de foto´s. Je werkte hard op het land en op de camping. Je had ritme en… Lees meer

De laatste weken is het weer veel in het nieuws; jongeren van achttien, veelal uit de jeugdzorg, die na hun achttiende geen juiste hulp meer krijgen. Zo krom en in-en-in triest eigenlijk. Het verbaasde mij ook zeer, toen ik met jeugdzorg in aanraking kwam. Tot hun achttiende beschermen we deze jongeren. Weinig vrijheden, veel regels en afscherming van de buitenwereld. Weleens teveel naar mijn mening, maar de dag dat ze achttien worden, zeggen we; “je kan het nu allemaal alleen, succes!” Ik weet het nog zo goed. Ik ging toen ik achttien was, stage lopen in een sporthotel in Duitsland.… Lees meer