Ik ben er veel mee bezig de afgelopen dagen, met het woord loslaten. Een woord met zoveel betekenis, zoveel verschillende emoties.
Onze jongste pleegzoon zit weer vast. Na een goede periode in Frankrijk, probeerde hij weer zijn draai te vinden in Nederland. Die grote ‘boze buitenwereld’ die veel van hem vraagt, wat hij vaak niet waar kan maken. Waarvan hij zelf niet wil inzien dat hij daarvoor hulp nodig heeft om dat aan te kunnen. Die regels, die prikkels, die verleidingen.
Hij ontmoette een meisje, kreeg verkering, was verliefd. Prachtige foto’s volgden van hun mountainbike tochten op mooie plekken in Nederland. Het verzorgen van haar honden. Ik genoot van die plaatjes. Hij straalde.
Maar hij vergat alles en iedereen om hem heen, ondanks dat zij probeerde hem aan te sporen om zijn afspraken na te komen, zijn doelen te behalen.
Waarschijnlijk werd haar ‘druk’, teveel voor hem. De hechting. Zijn gevoelens waarmee hij worstelt en zich geen raad mee weet.
Dan gaat het weer fout. Iets wat we kennen van hem. Van kleins af aan doet hij dit. Hij gaat dan dingen kapot maken. Uit boosheid, frustraties, angst. Politie heeft hem opgepakt. Er staat nog een taakstraf open, dus zit hij even vast.
En weet je, ik denk dat hij dat deels ook fijn vindt. Hoe raar het misschien mag overkomen. De regelmaat, alles wordt voor hem geregeld onder één dak. Geen grote verleidingen. Dat dit deels zijn toekomst zal worden. Gesloten.
Dat maakt dat ik hem deels aan het loslaten ben. Niet in de betekenis dat ik hem nooit meer wil zien en er niet meer voor hem wil zijn. Ik zal hem altijd opzoeken, voor zover mogelijk.
Nee, loslaten op de manier die ik las in het gedicht van Lao Tse, een Chinese wijsgeer die rond 600 voor Christus leefde;
loslaten is doorgaan met liefhebben,
het is herkennen, dat een ander het zelf moet doen
Loslaten is niet een ander willen veranderen,
maar nagaan hoe ik mezelf anders zou kunnen opstellen om
het beste aan een ander te geven.
Loslaten is niet proberen de uitkomst te regelen,
maar accepteren, dat de ander zijn eigen weg gaat.
Kus en knuffel. Wat kun je toch goed beschrijven en uitdrukken wat je voelt en wat je denkt en waar je mee worstelt. Zoen voor jullie en een hart vol liefde. X
Dank voor je lieve woorden. Ooit komt dat tweede boek ;-). Kus!
Lieve Erma ,wat een moeilijke beslissingen heeft deze jongen al in zijn leven gemaakt ,en wat een sterke vrouw ben jij ,een dikke kus ❤️
Zijn leven is inderdaad niet gemakkelijk verlopen en ook zijn toekomst is zorgelijk. WE doen wat we kunnen, maar het grootste deel moet hij zelf doen. Lieve groet van ons!
Tot tranen geroerd…. jullie zijn toppers! Alle liefs. ..xxx
Dikke kus terug. We doen dat wat we kunnen langs de zijlijn.
Wat heb je je gevoelens weer mooi op “papier” gezet!!! Toppie.
Schrijven lucht een deel ook op! Lieve groet terug!