onvoorwaardelijke liefde

Lieve jongen,

Ik richt mijn verhaal aan jou. Ik hoop dat je dit leest en weer contact met ons opneemt.

Ik was er al bang voor na ons gesprek van zondag. Dat je weg zal lopen. Weglopen voor je problemen, je gevoelens.
Je was boos en verdrietig. Waarom alles zo lang moest duren. Dat er nog geen duidelijkheid is over een nieuwe woonplek. je zei letterlijk; “ik weet het allemaal niet meer, ik weet niet waar ik nog op moet hopen.”

Mede na aanleiding van mijn vorige blog, hebben instanties om jou heen kunnen regelen dat je wat langer in Frankrijk kan blijven. Er is weer een geldstroom. Maar daar zit je boosheid en verdriet. Je wilt niet terug. Aan het begin van dit jaar is gezegd dat je uiterlijk april weer terug mocht komen naar Nederland. Dat er dan een vervolgplek zou zijn.

Ik heb je zondag geprobeerd uit te leggen waarom je familie en wij denken dat teruggaan naar Frankrijk voor nu de beste optie is. Dat wij in de tussentijd onze stinkende best gaan doen om een woonplek voor je te zoeken. Dat je echt nog maar voor een paar weken terug hoeft. Dat we anders bang zijn dat je in een gat valt in Nederland omdat er nog niks geregeld is. In Frankrijk zijn er weinig prikkels. Kan je werken. Heb je je sport.

Maar ik merkte in ons gesprek dat je vertrouwen weg is en weet je lieverd, ik begrijp dat deels ook. Daarvoor heb je te lang in je leven met jeugdzorg te maken gehad en ben je te vaak teleurgesteld door volwassenen in je leven.

Waarschijnlijk zit je nu bij ‘vrienden’. Ben je je verdriet en je angst aan het verdoven. Even niks voelen. Even geen gepieker in je hoofd, om gek van te worden. Even rust.

Rust die ik je zo gun, maar dan op andere vlakken. Ik weet, dat waar je nu verblijft, niet jouw plek is. Ik hoop dat je snel weer dat inzicht krijgt, zoals je in het verleden vaker hebt laten zien. Want diep in je hart weet je wat je nodig hebt, maar deel ik je emoties dat het allemaal zo klote lang moet duren.

Maar zoals ik vaker tegen je gezegd hebt; weglopen van je problemen, zorgt alleen maar voor meer problemen. Ook jij hebt een toekomst. Ik ken je nu ruim twaalf jaar en ik blijf zeggen; dat als jij je juiste woonplek hebt, werk, je voetbal, je een mooie toekomst voor ogen hebt. Jij bent zo mooi, uniek exemplaar.

Ik eindig dit ‘gesprek’ zoals ik altijd ons gesprek eindig; “I love you”