“Hoe gaat het met jullie pleegzoon?”
Deze vraag wordt regelmatig gesteld als wij bij familie en vrienden zijn. Vind ik fijn, want hij heeft zolang bij ons gezin gehoord.
Lang heb ik geweten hoe het met hem gaat. Hoera voor social media in deze, waardoor hij toch af en toe een bericht stuurde en ik gerust gesteld was dat wij weer een teken van leven hadden op deze wijze.
Helaas zag ik ook op de foto’s die hij stuurde of postte hoe slecht hij eruit ging zien.
Een paar maanden geleden belde hij mij een paar keer achter elkaar. Ik herkende zijn nummer eerst niet, helaas wisselt deze nogal vaak. Of ik hem aan een woning kon helpen was zijn directe vraag. Omdat ik bij de woningbouw gewerkt had, wist ik dat vast wel te regelen.
“Hoe gaat het met je?” is standaard mijn vraag als ik hem een keer aan de lijn heb, dus ook deze keer. “Prima hoor” is standaard zijn antwoord. Ik ken hem echter lang genoeg om aan zijn stem te horen dat het helemaal niet meer goed met hem gaat.
Het gaat al heel lang niet meer goed met hem. Daar heb ik al verschillende blogs aan gewijd. Het afgelopen jaar is het alleen maar weer meer bergafwaarts gegaan. Hulp willen en kunnen aanvaarden en echt willen werken aan zijn problematiek heeft hij lang voor zich uit geschoven.
Je zal je moeten melden bij de dak- en thuisloze opvang, was mijn antwoord een paar maanden geleden. Van daaruit kunnen zij je verder helpen. Toen werd ik uitgelachen door hem. Dat was te min voor hem. Hij verdiende beter, hier was hij te goed voor. Hij was niet verslaafd. Hij regelde het dan wel met ‘zijn vrienden’. Ik heb hem succes gewenst, gezegd dat wij van hem houden en de verbinding verbroken.
Hoe lastig en verdrietig het soms ook is en blijft, toch heb ik met de jaren geleerd afstand van hem te nemen. Omdat ik overtuigd ben dat hij alle kansen heeft gehad, maar tot op heden er niks mee wilde doen.
Recent heb ik van zijn tante vernomen dat hij zich toch heeft gemeld bij het Leger des Heils. Geen idee welke kant het nu opgaat. Wat zijn bestemming wordt.
Ik gun hem een zonnige bestemming en als de tijd er rijp voor is hij zijn familie en ons ook weer weet te vinden.
Wat een triest verhaal Erma en dat van zo’n jonge vent.
Hopen dat het toch nog goed komt met hem en hij jullie weer weet te vinden.
dat hoop ik ook tante. lieve groet van mij
Aan jullie toewijding, liefde, inzet, inleving, ondersteuning en vertrouwen heeft het niet gelegen. Je weet wat een prachtig mooi jong mens hij is. Hoe goed je begrijpt wat hij al heeft doorstaan in zijn jonge leven. ondanks dat zul je moeten laten gaan. Loslaten en op de achtergrond er zijn voor als… Hij zal zelf zijn leven moeten leven door eigen keuzes te maken. Zo moeilijk want je gunt hem de wereld, het inzicht en het allerbeste.
wat een mooie , wijze woorden wederom lieve vriendin
Dat hoop ik ook lieve erma ❤️
ik ook lieve, sterke vrouw
Thanks for sharing. I read many of your blog posts, cool, your blog is very good.
Your point of view caught my eye and was very interesting. Thanks. I have a question for you.