Geboren in ons hart

Zusjes zijn het niet, maar zo voelt het gelukkig vaak wel. Ze kunnen uren samen spelen, katten op elkaar, voor elkaar opkomen, boos worden en het weer goed maken. Wij hebben onze dochter altijd bewust betrokken bij het gehele traject om weer pleegouder te worden. Haar uitgelegd waarom wij het graag willen doen. Ze kent de verhalen van onze jaren als gezinshuisouders en de inmiddels volwassen jongens zijn nog steeds in haar ogen haar pleegbroers. Wij merken, nu wij onze pleegdochter van 9 ruim een jaar kennen, er best veel zorgen zijn om haar gedrag, haar emoties en wat ze… Lees meer

Een vrouw aan de lijn, ze klinkt gehaast, ik vraag of het uitkomt dat ik bel. Eventjes heeft ze wel tijd, zegt ze, eventjes wordt bijna een uur. Blijkbaar bel ik toch op het juiste moment en  ondanks dat wij vreemden van elkaar zijn ontstaat er een bijzonder gesprek. Waar ze Zorgoppas van kent, vraag ik meestal aan het begin van een gesprek. Ze heeft op een avond haar laptop gepakt en is gaan zoeken naar oppas mogelijkheden, omdat ze op is. Op is van twee jaar zorgen. Zorgen voor en om haar zieke dochtertje wie een hersentumor heeft. Ze… Lees meer

Een jaar verder sinds de eerste kennismaking. En wat is er al veel gebeurd in dat ene jaar.Gelukkig was er gelijk een klik, die  woensdagmiddag dat je samen met je mama bij ons kwam kennismaken. Vooral met onze dochter en met mij. Van mijn man moest je eerst nog niet veel hebben.De middag werd een dag en al een snel een weekend. Je genoot volop van alles wat wij met je deden. Je eerste keer in negen jaar buiten Den Bosch komen. Een stuk fietsen en dan picknicken. Je eerste keer naar een dierentuin. Samen een diner verzinnen, alles inkopen… Lees meer